Kerst en nieuwjaarscruise

Kerst en nieuwjaar

Na de atlantische oversteek met opstappers, gasten die een oversteek boeken en meehelpen met het zeilen, hebben we een kerst en nieuwjaars cruise met de eigenaar, familie en vrienden. Nadat de gasten van de crossing van boord waren gegaan in Marigot (franse deel sint maarten) en we gebunkerd hadden en alle nieuwe stores(voorraden) aan boord genomen hadden zijn we voor anker gegaan in de baai van Marigot. Er stond een behoorlijke swell waardoor het schip goed heen en weer rolde. Deze avond (22e) hadden we ook de gelegenheid om even van boord te gaan. Aangezien we voor anker lagen ging dat met de RIB (rubberboot), een vochtig tochtje naar de kant dus. Eenmaal aan wal zijn we niet verder gekomen dan het eerste de beste terras. Op tijd zijn we weer terug gegaan naar het schip, de komende dagen zou het druk worden om het schip klaar te maken voor de cruise.
De volgende dag zijn we ankerop gegaan en verhuisd naar Simpson Bay aan de Nederlandse kant van het eiland. De swell was hier minder waardoor het schip dus veel rustiger lag, zowel om onderhoud te doen als ook om met de tender naar de kant te gaan. Overdag zijn we weer druk bezig geweest om het schip helemaal klaar te maken voor de cruise. Na een oversteek moet er veel gebeuren. Savonds hebben we aan dek het afscheidsfeestje van Ronald gevierd, die na 4 maanden als vrijwilliger aan boord naar huis ging en zijn we nog met een aantal crewmembers naar de wal geweest naar de beroemde soggy dollar bar (degene die wel is hier geweest zijn voor o.a. de Heineken Sint Maarten Regatta kennen deze bar wel). De miljoenen jachten die je hier ook ziet liggen zijn groot en glimmend. De ene nog luxer dan de ander. Toch blijft ons schip ook een zeer mooie imposante verschijning.
24 december gebruikten we voor de puntjes op de i te zetten en de laatste dingen in orde te maken, het schip ziet er superuit, iets om weer trots op te zijn. Sochtends hebben we nog bezoek gehad van het zeilmeisje Laura Decker die in vlakbij lag met haar jacht. Tijdens de oversteek voer ze ongeveer anderhalve dag voor ons en hebben via via contact met haar gezocht. Op uitnodiging van 2e stuurman Arthur is ze bij ons op het schip komen kijken.Smiddags zouden onze nieuwe gasten aankomen op het vliegveld van Sint Maarten. Het mooie van Sint Maarten is dat het vliegveld zo;n beetje aan het water ligt. Oftewel met de sloepen en de rib onder de brug door, de lagune in naar het vliegveld om de gasten op te halen. Nadat alle gasten gearriveerd waren terugvaren naar het schip en nog diezelfde (kerst)avond anker op
Tijdens de cruise zit ik weer in de rode wacht met Arthur, Maarten, Dylan, Kylle, Roderick. Enige verschil ten opzichte van de vorige trips is dat de klussen wacht komt te vervallen en schaduwwacht wordt. Je helpt dan de wacht op wacht met zeilvoering en tenderen. Zo zijn er tussen 08.00 en 20.00 altijd 2 wachten aan dek.
Tijdens de eerste nachtwacht van de cruise zijn we begonnen met brassen en zeilzetten. Brassen is het draaien van de ra’s waar de zeilen aan hangen zodat we een goede windhoek krijgen. We zeilen richting de Britisch Virgin Islands. De 25e worden we eerder aan dek verwacht omdat we Sopers Hole naderen, een smalle mooie passage waar we doorheen willen proberen te zeilen, maar waarvoor ook manouvres voor nodig zijn waar alle wachten aan mee moeten werken. Helaas was er te weinig wind om alles zeilend te doen en heeft de motor ons een handje moeten helpen. De uitzichten zijn geweldig, vrijwel overal waar je kijkt eilanden die zo uit de reismagazines zouden kunnen komen. Mooie blauwe zee en prima warm weer. In de loop van de middag kwamen we aan bij het eiland Jost van Dyke om daar voor anker te gaan en de douane formaliteiten af te handelen. Hier kregen de gasten de gelegenheid om even te zwemmen en heb ik op verzoek wat RIB vaarinstructie gegeven. Ook deze baai zou ook zo weer uit een reisfolder kunnen komen, blauwe zee, mooie stranden (niet druk, behalve veel jachtjes) en pelikanen die op vis aan het jagen zijn. Hier zijn we een nacht blijven liggen. De volgende ochtend vroeg zijn we naar een klein onbewoond eiland met super mooi strandje gevaren en daar voor anker gegaan voor snorkel en zwemactiviteiten. Tijdens deze middag heb ik in de rib rondgevaren als zwemwacht. Erg leuk en relaxed om te doen. Nadat we de rib weer uit het water gehesen hebben gaan we anker op. De bootsman vond dat het tijd werd voor me om een keer de ankerketting op te bergen, dus samen met Kristina (kwartiermeester) in oude kleren naar de “hel” gegaan waar de ruimte is waar ook de ankerkettingen in gaan. Dit is een niet geventileerde kleine ruimte helemaal voorin en onderin het schip. Kortom erg warm. De ankerkettingen van de clipper zijn zware en die moeten bij het ophalen van het anker goed op hun plek geduwd worden met behulp van een stuk houd. Een zware en best vermoeiende klus. Daarna zijn we verder gegaan weer met zeilen zetten en weer naar Sopers Hole (Saint John's Island geloof ik) gezeild. Daar zijn we voor anker gegaan en hebben we de nacht doorgebracht. We zijn niet het enige schip dat er voor anker ligt, maar wel het grootste zeilende. Met name de motorjachten worden steeds groter en groter.
De volgende ochtend zijn we weer anker opgegaan en naar Cooper Island gevaren. Het plan was om dit zeilend te doen, maar 10 minuten nadat we alle zeilen gezet hebben viel de wind weg en hebben we alle zeilen weer weggehaald en de motor gestart. In de baai bij Cooper Island zijn we weer voor anker gegaan en zijn onze gasten met de sloep naar een klein eiland dichtbij gegaan om te snorkelen. Met de crew kregen we de gelegenheid om bij het schip te zwemmen. Zowel de watertemperatuur als luchttemperatuur is geweldig, dus als we mogen zwemmen doen we het ook direct. In deze baai hebben we de nacht doorgebracht. De volgende dag zijn we richting Virgin Gorda gezeild en ook daar weer voor anker gegaan. Onze gasten zijn met de sloep aan wal voor een wandeling en de RIB is met crew naar een strandje om daar een “bar” op te bouwen. Ik ben aan boord gebleven om daar verder te klussen. Het is erg warm en benauwd. Samen met Esther en Mauk ben ik de mast weer ingegaan om de zeilen verder goed op te bergen. Terwijl we boven bezig waren kwam er nog even een flinke bui opzetten en was de wind goed aan het aantrekken. Ook de golven warden hoger en grimmiger. Nog voordat de sloep en rib terugzijn besluit de kapitein om ankerop te gaan en al varend rustiger water te creeeren/zoeken en daar de boten uit het water te takelen. Inmiddels hebben we een wind van ongeveer 35 knopen en rollen we behoorlijk zodat het platform waar men uitstapt van de sloep regelmati meer dan een meter onder staat. Kortom een spannende onderneming om iedereen droog aan boord te krijgen wat ook lukt. Als alles en iedereen veilig aan boord is zetten we koers naar een beschutte baai bij Ginger Island. Hier heb ik verder weinig van gezien, behalve wat bomen in de bundel van het zoeklicht. Terwijl we met onze wacht sliepen zijn we hier al weer anker op gegaan en onderweg naar een andere bij bij Virgin Gorda. Al zeilend zijn we deze baai binnengevaren, iets wat een waanzinnig gezicht geweest moet zijn, was voor ons hard werken met de manouvres en gelijk daarna zeilweghalen. Deze baai is bekend om zijn jachtclub, de Bitter End Yacht Club. De baai is ook erg druk met andere (super)jachten. Hier gaan we weer zwemmen, we hebben een swinglijn opgetuigd vanaf de onderste ra van de voormast om zo het water in te slingeren. Ook wij krijgen weer de gelegenheid om te zwemmen, iets dat door iedereen weer zeer gewaardeerd wordt. De volgende ochtend gaan de kinderen aan boord zeilen in de baai met kleine catamaran’s. Na dat hebben we het anker opgehaald en zijn we een nacht doorgezeild naar Saint Barth’s(Barthelomy). De volgende ochtend zijn we daar voor anker gegaan. Nou dacht ik wel veel superjachten bij elkaar gezien te hebben, maar dit slaat werkelijk alles. De ene nog groter dan de ander, waanzinnige zeiljachten echt ongelooflijk. Hier gaan we ook oudjaarsavond doorbrengen. Terwijl de gasten aan wal zijn bereiden wij het schip voor voor de avond. De barbeque komt tevoorschijn, de stoelen worden vanuit de longroom weer op het maindeck gezet, het kanon wordt voorbereid. We zijn officieel uitgenodigd door de eigenaar om dit feestje met hem en zijn gasten mee te vieren.Omdat wij om 0000 op wacht zijn mogen we niet drinken. Tot 2300 moeten wij in crewkleding verschijnen. Na een goed stuk vlees van de BBQ ben ik een paar uurtjes gaan rusten, om 23.30 worden we gewekt om te toasten op het nieuwe jaar. Het kanon werd exact om 00.00 afgevuurd waarna er overal om ons heen de toeters van de schepen afgingen. Op de wal werd vuurwerk afgeschoten, maar wij hadden ons eigen varende vuurwerk. Op de beugel van de rib had men wat overjarig noodvuurwerk gebonden en daarmee kwam men langs het schip varen. Aan dek is daarna een feestje gevierd tot laat. Onze wacht was van 0000-0400, in deze tijd hebben we onze taken betreft schoonmaken gedaan en verder heerlijk meegefeest. Na 4 uur ook met een lekker biertje erbij. De volgende dag zou ik geen wacht hebben aangezien ik avondwacht zou draaien. Ik kon dus uitslapen en ben lekker aan dek gebleven totdat de eerste zon van het nieuwe jaar goed en wel op was. Nieuwjaarsochtend zijn we vroeg ankerop gegaan omdat smiddags het eerste gedeelte van onze gasten weer terug zou vliegen. We zijn naar Simpson Bay gegaan waar de sloep weer ingezet is om iedereen van/naar de wal te krijgen. Nadat dit gebeurd was en de sloep weer aan dek zijn we naar Tintamarre gezeild. 2 januari sochtends zijn we weer teruggezeild naar Simpson Bay. Hier zijn de laatste gasten van boord gegaan en heb ik met kristina en Cocky de sloep gevaren en instructie gekregen hoe de sloep vaart en reageerd. Het is wat apart varen maar erg leuk om te doen. Savonds hebben we ons eigen nieuwjaarsfeestje gehad bij Pineapple Pete op Sint Maarten met de hele crew. Erg gezellig. De volgende dag heb ik de hele dag de tender gevaren tussen het eiland en het schip om voorraden op te halen en afval en crew aan wal te zetten.

4 januari hebben we weer nieuwe gasten aan boord gekregen, 20 studenten en hun professor van de university of Maryland. Daarmee hebben we een goede week island hopping gedaan. Daarover waarschijnlijk volgende keer meer, zijn o.a. naar Guadeloupe, Dominica, Iles des saintes, Saint barths geweest. Deze reis is ook zeilmeisje Laura Dekker met ons meegeweest en heeft met ons in de crew meegewerkt. Was erg leuk en gezellig en heb heel veel respect voor de manier waarop ze het allemaal doet! Het is een kanjer(tje). Caribisch gebied heeft hele mooie kanten, maar hebben ook de minder mooie gezien. Ook hier regent het wel is :-) Ik ben nu weer even op sint maarten, de studenten zijn inmiddels wan boord en wij zijn met onze (witte) wacht een middag vrij. Morgen weer vol gas aan de bak om het schip weer klaar te maken voor de volgende trip.

Groet,
Hidde