Bericht vanaf de oceaan 2

Hallo allemaal

Hier weer een verslag van mijn reis. We zijn er bijna. De oversteek zit er bijna op. Op het moment dat ik dit schrijf hebben we nog een 100nm te gaan en lijken we maandag de 19e in de loop van de middag bij Martinique aan te komen.

Na mijn vorige bericht een week geleden zijn we lekker doorgezeild. De wind was perfect, snelheid gemiddeld rond de 10 knopen. Er leek nog 1 hindernis aan te komen, er ontwikkelde een depressie oostelijk van de Caribe en die lag precies op onze koers. Dat betekend dus veranderlijke winden en regen (ja ook hier hebben we dat). We hebben onze koers toen wat noordelijker gemaakt om zo nog een beetje gunstige wind te houden, al zou deze wel minder worden.

Voor de depressie uit hebben hebben we een aantal buitjes (squals) gehad, zeg maar tropische regenbuien waar veel wind uit kan komen. Oftewel bij nadering van zo’n bui werd vaak uit voorzorg de autopilot uitgeschakeld en met de hand gestuurd om sneller om winddraaiingen te kunnen reageren. Ook werden de bovenste zeilen vaak gestreken. (mizzen Royal en skysail) om zo wat veiliger door een bui heen te komen. Over het algemeen waren het buien met vooral veel water en een beetje wind. Nou is wat regen met 25-30 graden ook niet zo’n heel groot probleem.

Bij de depressie werd het een klein beetje ander verhaal, winddraaiingen van 40-50+ graden waren geen uitzondering, onze koers heeft eigenlijk 360 graden gevarieerd. In 1 zeilwacht hebben we 2 manouvres gemaakt om nog enigszins snelheid en goede wind te krijgen. De wacht na ons heeft het gepresteerd om 360graden te draaien zonder iets aan de zeilen te veranderen. Tijdens het begin van onze wacht is het gaan regenen en 4 uur later is het gestopt….. kortom nat, maar nog steeds in goede temperaturen.
Naast bezig houden met zeilen doen we ook nog steeds erg veel aan onderhoud. We zijn nu wel klaar met het kaalhalen van hout en zijn (tussen de buien en zoute spray door) weer bezig met opbouwen van de laklagen. Sommige onderdelen hebben tot 7 lagen nodig…. Kortom met een schip met veel houtwerk zijn we daar veel mee bezig. Ook omdat de tijd in de wachten beperkt is. Maar het wordt weer erg mooi.
Na de depressie is de snelheid wat lager geworden doordat er minder wind staat. Na gemiddeldes tussen de 10-12 knopen is het nu teruggezakt naar 4-8. Op dat moment ga je ook meer merken dat de zon heter is. Kortom veel water drinken.

Verder wordt er nog steeds veel aandacht besteed aan veiligheidstraining. Zo hebben we 2 dagen geleden een drill afternoon gehad. All hands aan dek voor training 2 uur lang. Het begon met een combinatie van een medisch noodgeval met brand in een hut. De dokter was het slachtoffer dus de 1e officier (die na de dokter medisch de leiding heeft) moest aan de gang. Zo ook de fire teams. Aan boord zijn er 2 en moeten daar wekelijks mee trainen. Uiteindelijk hebben we het “slachtoffer” klaargemaakt voor transport per helicopter naar vaste wal. Ook dit hebben we (zonder helikopter) gesimuleerd, aangezien we een zeilschip zijn met veel hoge uitsteeksels zoals masten, geeft dat nog wel wat voorbereiding en aandachtspunten. Erg leerzame middag voor iedereen.

Inmiddels zijn we dus bijna aan het einde van mijn 2e Atlantische oversteek gekomen, eentje met veel meer zeilen dan vorig jaar. De motor is nog steeds niet aan geweest en zal vermoedelijk pas bij aankomst aan gaan. Het blijft heerlijk genieten aan boord.

Zoals het er nu naar uitziet blijven we niet al te lang op Martinique, maar moeten daar wel bunkeren en nemen stores in (voorraden). Ook nemen we daar de 22e afscheid van onze gasten. Zoals het nu lijkt vertrekken we de 22e savonds naar Sint Maarten waar we ons druk gaan voorbereiden op de komende (drukke) cruises.
Op dit moment hebben we weer een sailor’s Sunday. Het weekend van een zeeman, in plaats van 12 uur op wacht hebben we er vandaag maar 8 (2x4 zeilwacht). Oftewel paar uurtjes extra rusten en relaxen en met de laptop aan dek :).

Het is en blijft een prachtige ervaring en tijd aan boord
Succes met de winter in Nederland.

Groet
Hidde