Biskaje - Vlissingen - Muiden

Het is weer een tijd geleden dat ik wat geschreven heb. De laatste keer (rond 9 nov) zaten we voor de Portugese kust en stonden op het punt om de Golf van Biskaje in te varen. De Golf van Biskaje kan in november goed onstuimig zijn, we waren dus op alles voorbereid. Volgens de laatste weerberichten zou de wind ons (eindelijk) gunstig gezind zijn. En dat bleek ook zo, we zijn een wat westelijke koers gaan aanhouden, op een gegeven moment is de wind gedraaid naar de gunstige hoek en toegenomen tot 20-30 knopen en konden we zeil gaan zetten en weer is echt gaan zeilen. Dit is toch waar we het voor doen. Onze koers bracht ons goed noord zodat we in 1 keer het kanaal in konden zeilen. De wind zit tussen de 20 en 45 knopen, onder zeil lopen we rond de 10-12 knopen, heerlijk. Op een gegeven moment lijkt de wind toch teveel worden voor het grootzeil en wordt besloten dit met zijn allen weg te halen. Met een windkracht in de buien van rond de 40 knopen(9bft) zijn daar veel mensen voor nodig, met 10 man klimmen we de hoofdmast in om het vast te knopen aan de ra.
We hebben lange tijd het kanaal in kunnen zeilen, maar er zijn ook momenten geweest dat de wind op was en de zeilen weggehaald moesten worden. Meestal duurde dit niet langer dan een paar uur. De laatste dag en nacht door het engelse kanaal kon er nog heerlijk gezeild worden, helaas gingen we weer enigszings te hard. Om keurig op tijd in Vlissingen aan te komen hebben we alle zeilen weer weggehaald, met stroom mee liepen we 10 knopen met nog 46 mijl te gaan, normaal niet zo’n probleem, maar wel als je er 12 uur over moet doen en de kust voor Vlissingen is niet echt een handige kust om heen en weer te blijven varen. En eerder aankomen was geen optie.
Uiteindelijk zijn we dinsdagmiddag 13 november om 13.30 aangekomen bij de Damen Scheldepoort werf te Vlissingen. Voor de gelegenheid hebben we een speciale gast meegenomen en zijn met Sinterklaas de Westerschelde opgevaren en de haven in. De middag van aankomst hebben we vooral besteed aan het opruimen en inpakken van onze eigen spullen en de laatste zaken opruimen van het zeilen. Na 3 weken op zee weer vaste land onder de voeten. We brengen nog 1 nacht door aan boord. Iedereen is wel moe na de 3 weken op zee en het wordt dus een rustige avond met een drankje.
De volgende dag beginnen we met het schip leeg te halen. Het schip is voor groot onderhoud op deze werf. Alles moet van boord, benedendeks gaan alle hutten eruit en worden verbouwd. Tijdens onze terugtocht hebben we alles ingepakt, gewogen en gemerkt in dozen. Dit gaat nu van boord en naar de verschillende opslaglocaties. Hier zijn we uiteindelijk bijna 4 dagen mee bezig. Verder worden de technische systemen aan boord afgesloten en het schip aangesloten op walstroom zodat de generatoren uit kunnen. Wij als bemanning verlaten ook het schip en worden ondergebracht in de Marine kazerne van Vlissingen, hier hebben we onze eigen etage met ruime slaapzalen. Dat is wel wennen na de beperkte ruimte op het schip. Onze “crewmess” /huiskamer op de basis is bijna net zo groot als de longroom/salon aan boord. Maar het is allemaal prima geregeld. Met 2 busjes reizen we tussen de werf en de basis. Na het leeghalen van het schip beginnen we met de derigging. Oftewel het weghalen van het tuig. Alle ra’s, zeilen, lijnen en verstaging gaat er af voor inspectie, onderhoud en eventueel vernieuwing. Dit is een grote klus wat door de bemanning onder leiding van een tuigmeester wordt gedaan. De andere zaken aan het schip zoals electronica, houtwerk etc wordt door de werf uitgevoerd. Het is interessant om zo aan de rigging te werken, met behulp van een grote kraan wordt iedere ra voorzichtig naar beneden gehaald, waar alle onderdelen zoals zeilen, lijnen, blokken etc gemerkt worden en van de ra gehaald worden. Dit afhijsen is erg weersafhankelijk en met name windafhankelijk. Bij teveel wind wordt de operatie stop gezet. Dit gebeurd dan ook op woensdagmiddag wanneer we de laatste (onderste) ra van de voormast af willen hijsen. Te veel wind, veiligheid gaat voor alles en dus wordt de operatie stop gezet en zijn we een uurtje eerder klaar. Die avond staat er een geode windkracht 8 in Vlissingen.
Veiligheid is heel belangrijk bij het werken aan boord en op de werf. Het schip ligt 6 maanden op de werf, de meeste bemanningsleden hebben hun VCA certificaat gehaald en lopen verplicht met veiligheidsschoenen en helmen. Ook het werken in de mast is met meer veiligheidsmaatregelen omgeven dan normaal vanwege het loshalen van de vele onderdelen. Kortom veel uitdagende en nieuwe werkzaamheden om het schip weer helemaal up to date te krijgen.
Afgelopen woensdag was ook de laatste werkdag van deze periode, afgelopen donderdag ben ik weer thuis gekomen. Het is wel weer even wennen. Het is wel apart om gewoon weer aan te komen met het schip in Nederland, na alle vliegreizen van de afgelopen jaren. Het waren weer bijzondere 2 maanden op een nog steeds bijzonder schip, met bijzondere mensen in bijzondere gebieden….


Voor deze keer is dit het voorlopig weer, ga nu druk foto’s uitzoeken….. Maar mijn reizen gaan weer vervolg krijgen………. Ben nog niet uitgevaren.

Groet
Hidde