Leixoes - Siracusa - Athene - Istanbul

Leixoes - Siracusa – Athene - Istanbul

De laatste keer dat ik in de gelegenheid was om wat te schrijven waren we onderweg met weinig wind richting de Middellandse Zee. Na de weinige wind aan het begin van de reis hebben we onderweg naar Sicilië steeds meer wind uit de goede richting gekregen en zijn we verder gegaan met het zetten van zeil, totdat alle masten vol waren en de snelheid richting de 12 knopen ging. Het weer wordt steeds lekkerder, de zon feller en de temperatuur beter. Op onze reis naar Siracusa hebben we temperatuur gehad van rond de 28 graden en heerlijke zon. Door de goede wind en snelheid komen we (zoals bijna gebruikelijk) voor op ons schema en kunnen we in plaats van zuid om Sicilië heen naar Siracusa, noord door de Straat van Messina, het water dat Italië scheidt van Sicilië. Voordat we door deze straat voeren hebben we aan de westkant van Sicilië de zeilen weggehaald en het anker laten vallen voor een zwemstop. Met deze weersomstandigheden absoluut geen straf. Op de motor zijn we toen door de Straat van Messina gevaren. Daarna zijn we op de motor doorgevaren richting Siracusa, met een snelheid van ongeveer 3,5 knoop anders zou we (alsnog) te vroeg aankomen. Vlak voor aankomst in Siracusa hebben we nogmaals voor anker gegaan en heerlijk gezwommen, daarna zijn we op de afgesproken tijd de haven van Siracusa binnen gevaren. Haven met veel historie en een groot fort naast de baai. We hebben een ligplaats gekregen vlakbij het oude centrum en goed in het zicht. S‘avonds zijn we heerlijk aan wal gegaan en lekker traditioneel Italiaans gegeten, nee (nog) geen pizza, maar verse pasta. Redelijk op tijd terug naar het schip gegaan, na anderhalve week in zeewachten komen de biertjes op de wal weer aan. Terug bij het schip kom je er weer achter hoe bijzonder het schip is. Drommen Italianen en toeristen staan bij de hekken op de kade om foto’s te maken en informatie te krijgen. We liggen echt op een mooie plek. Siracusa zelf is een mooie stad met behoorlijk wat bezienswaardigheden, enige lastige is dat het Engels van de Sicilianen net zo goed is als mijn Italiaans…. In Siracusa is er ook weer een crew wissel, hier komt ook Jose aan boord met een tas voor me gemaakt van oud zeildoek van de Clipper en met mijn logo er op, www.zeiltas.nl staan voorbeelden van deze tassen en wat zij nog meer maakt. Voor mij was dit een hele mooie verassing. In Siracusa nemen we ook afscheid van een aantal gasten en komen er nieuwe gasten aan boord die met ons meevaren naar Athene. Na 2 nachten in Siracusa hebben we de haven verlaten en koers gezet richting Griekenland.
Op onze route naar Griekenland gaat o.a. door het Kanaal van Korintie, om bij dit kanaal te komen moeten we onder een brug door van 45 meter. De hoofd mast van de Clipper is 46 meter en een beetje. Er is een constructie bedacht waarmee we het bovenste topje van de mast om kunnen klappen zodat we wel onder de brug passen. In Siracusa zijn we begonnen met het aanbrengen van de lijnen en hulpmiddelen daarvoor. Het is niet iets wat dagelijks gebeurd dus vergt veel tijd en concentratie. Onderweg richting die brug zeilen we weer lekker, eenmaal bij die brug gaat alles volgens planning en gaan we er goed onderdoor, ondanks dat alles goed doordacht is merk je wel een bepaalde spanning en opluchting als het allemaal goed gaat. Op de motor varen we daarna door naar het kanaal van Korintie, dit is een kanaal met op het smalste punt ongeveer 25 meter, aan beide kanten rotswanden van meer dan 50 meter hoog. De clipper is ongeveer 10 meter breed, maar met de ra’s recht te breed voor het kanaal, kortom de ra’s worden scherp gebrast om er doorheen te kunnen. Het kanaal is dusdanig smal dat je een tijd moet afspreken om er door heen te varen, uiteraard waren we veel te vroeg en zijn snachts voor anker gegaan. We zouden er om 10 uur sochtends doorheen varen, Aangezien ik in de rode wacht zit zou dit betekenen dat ik zou slapen. In overleg met de officier en de kapitein is ons schema iets aangepast en in plaats van aan dek van 12.00-2000 is dat veranderd in 10.00-18.00. en gelukkig maar, wat een waanzinnige ervaring en gezicht. Er zijn wat foto’s gezet op de facebook pagina van de Stad Amsterdam. Mijn foto’s volgen later. Athene komt dan langzaam maar zeker in zicht en zo ook het einde van deze reis. In Athene nemen we afscheid van onze gasten en hebben we een aantal partijen voor Ranstad Griekenland. Athene ben ik 8 jaar geleden 4,5 week geweest tijdens de Olympische Spelen voor het Holland Heineken House, kortom goede herinneringen aan. Ik heb in Athene een nachtwacht en ben dus de dag erna vrij, samen met Koen vertrekken we smiddags naar de Akropolis en daarna een prima terrasje op de Placa, het uitgaanscentrum van Athene. Vanaf de Acropolis zijn de Zapion Gardens waar ik in 2004 goed te zien en dat is toch wel weer bijzonder. Verder merk je op zich niet zo heel veel van de crisis hier, behalve dat er erg veel politie op de been is en bij bepaalde gebouwen mobiele eenheid en het leger.
Na 2 dagen van partijen hebben we onze nieuwe gasten aan boord gekregen en vertrekken we naar Istanbul. Onderweg doen 3 griekse eilanden aan, Mykonos, Lymnos en nog 1 waarvan de naam te lastig was om te onthouden. Mykonos hebben we door verwachte weersverslechtering geen mogelijkheid gehad om de wal op te gaan, een paar dagen later bij Lymnos wel. Dit is een klein eiland en meer dan wat terrassen rond de haven is er niet. Het is wel mooi zeilen rond de griekse eilanden.
Via de Dardanellen en de Marmara zee varen we naar Istanbul, het laatste stuk volledig op de motor aangezien er (te) weinig wind is. De aankomst in istanbul heb ik niet meegemaakt vanwege het wachtschema.
In Istanbul hebben we 9 dagen aan de kade gelegen, de eerste dagen voor de gemeente Amsterdam in het kader van “IAmsterdam” en 400 jaar betrekkingen met Istanbul. Daarna hebben we ook voor Randstad Turkije wat partijen gedaan. In Istanbul hebben we ook als crew de tijd gehad om de stad te bekijken. Inmiddels zijn we vertrokken uit Istanbul, wat een mooie stad en aardige mensen, hier wil ik nog wel is naar toe. Indrukwekkende historie…. Waanzinnig. Wat wel erg opviel is het gedoe met visa, iedereen heeft een (zeemans)visum nodig, dit heeft weer het nodige papierwerk tot gevolg
Inmiddels zijn we weer op zee en hebben de eerste zeilen gezet. Op weg naar Vlissingen voor 6 maanden onderhoud…. Mogelijk met een tussenstop in Gibraltar, maar mogelijk ook in een keer doorvaren. We hebben geen gasten aan boord en varen dus alleen met crew. Ook speciaal en weer is anders.

Mijn wacht gaat zo weer beginnen….

Groet
Hidde